پایانی خوش، بر سه‌گانه باستانی

پیش درآمد:

پس از یک تغییر بزرگ در مجموعه محبوب Assassin’s Creed، و عرضه دو بازی Assassin’s Creed Odyssey و Origins که به عنوان یک بازی خوب میتوان از آنها یاد کرد، حالا بازی Assassin’s Creed Valhalla به جایی رسیده که اختتامیه بر این سه گانه خوب در این مجموعه بازی بحساب می‌آید.

امروز با بررسی بازی Assassin’s Creed Valhalla همراه ما باشید…

داستان:

سفر به ماجراجویی های یک‌ وایکینگ قطعا یک سوژه بسیار دوست داشتنی است، مخصوصا برای کسانی که مشتاقانه سریال هایی با این مضامین را دنبال می‌کنند.

کارکتر Eivor قطعا نمیتواند مثل Ezio باشد، چرا که Ezio افسانه است؛ ولی خب از حق نباید گذشت و باید گفت شخصیت پردازی Eivor قطعا، او را در ذهن ها ماندگار می‌کند؛ داستان Eivor، داستان پسری است که در کودکی یک شبه همه چیز را از دست می‌دهد و پس از گذشت چند سال و دیدار با برادر ناتنی خود یعنی Sigurd، قدم در مسیر رویارویی با پادشاه آلفرد در انگلستان می‌گذارد.

نحوه روایت بازی بصورت خوبی پیش می‌رود، ولی داستان گاهی دچار مواردی می‌شود که اضافی بودن آن را به وضوح حس میکنید.

اگر بخواهیم داستان بازی را به دو بخش تقسیم کنیم، باید بگوییم بازی یک بخش Assassin’s Creed است و یک بخش هم Valhalla، ولی این کجا و آن کجا مثال بارز هر دو است؛ در طول بازی کردن این بازی تا نقطه پایان، به این نتیجه رسیدم که عنوان Assassin’s Creed، فقط و فقط یک سو استفاده مالی برای فروش و همچنین پیشبرد داستان Valhalla است.

اینکه جهان Valhalla محبوب است، یک مسئله انکار ناپذیر است ولی خب Assassin’s Creed، عنوانی است که فقط از آن استفاده ابزاری شده است و باید گفت آخرین Assassin’s Creed که بازی کردیم Origins بود و Odyssey و حالا Valhalla کاملا از هسته اصلی Assassin’s بودن، دور شده اند.

همچنین وجود شخصیت های باستانی در این بازی بیش از پیش داستان Valhalla را بهتر می‌کند ولی

در کل شاید Valhalla خوب باشد، ولی بازی Assassin’s Creed خوبی ندارد و کاملا ما را با عنوانی متوسط روبرو می‌کند.

گیم‌پلی:

مکانیزم های Valhalla، دقیقا همان چیزی است که میخواهیم، یک درخت مهارت عالی، سیستم گفتگویی خوب و سرگرم کننده، مبارزات بی‌نظیر؛ همچنین نکته قابل ذکر، بازگشت «Hidden Blade» محبوب است که حقیقتا همین عامل موجب شد تا این بازی را شروع کنم.

البته که بازی در طراحی Level ها واقعا یک‌ بازی حوصله سر بر می‌شود، و قطعا کاربر را برای پایان خود خسته می‌کند، اما خب سیستم مبارزاتی بازی به قدری خوب طراحی شده اند که ایرادی به آن وارد نیست و واقعا به شما حس یک وایکینگ را می‌دهد.

همچنین باید گفت بازی از تنوع خوبی در مأموریت ها برخوردار است و قرار نیست ما بازهم یکسری ماموریت تکراری را پشت سر بگذاریم، البته که این تنوع گاهی انقدر زیاد و حال بهمزن میشود، که ممکن شما را حتی خسته کند!

باید گفت در مبحث گیم‌پلی Assassin’s Creed Valhalla، یک‌ بازی بی نقص نیست، ولی اثری است که بتوان آن را بخوبی به یاد آورد.

گرافیک فنی و هنری:

بازی Assassin’s Creed Valhalla، از جنبه هنری یک اثر زیبا و چشم نواز است، از نماهای دور و طبیعت عالی جهان بازی گرفته تا اینکه حتی گاهی برای لذت بردن از این طبیعت حاضر می‌شوید تا بجای اسب با پای پیاده در جهان بازی قدم بزنید.

اما خب این تمام ماجرا نیست و وای از دست این باگ های فنی بازی های یوبیسافت؛

واقعا عصبانیت محض به سراغتان خواهد آمد، از گاهی احمق بودن بیش از حد هوش مصنوعی گرفته که مستقیما گیم‌پلی بازی شما را هدف میگیرد، تا مشکلات فیزیکی که واقعا نمی‌دانیم چه زمانی قرار است از دست این مشکلات راحت شویم، همه و همه برخی از مشکلات فیزیکی هستند که هنگام مبارزات می‌تواند موجب خشم شما شود و باعث شود تا شما وسیله بازی خود را از شدت عصبانیت داغون کنید.

ای کاش که یوبیسافت واقعا فکری به حال این ماجرا بکند،

هرچند که بازی در مبحث طراحی دوربین پیشرفت هایی داشته و کمتر دچار سردرگمی میشوید ولی گاهی همین باگ ها ممکن است دوربین را هم از تسلط شما خارج کند و باعث شود شما به سادگی شکست بخورید.

موسیقی متن:

بی نظیر ترین و بهترین بخش بازی و بی ایراد ترین عنصر در بازی، همین موسیقی متن است.

بازگشت Jasper Kyd و ترکیب آن با آهنگسازان جدید این سری بازی، یکی از درست ترین کار های یوبیسافت برای این سری بازی محبوب و قدیمی است؛

از موسیقی منو، تا موسیقی نبرد ها و کشتیرانی گرفته تا موسیقی کاتسین ها، همگی بی نظیر کار شده اند و در اوج قدرت خود قرار گرفته اند و به معنای واقعی، هم یک Valhalla با حال و هوای اسکاندیناوی هستند و هم یک Assassin’s Creed با حالت های حماسی و افسانه ای.

نتیجه گیری:

بازی Assassin’s Creed Valhalla، با تمامی نکات منفی اش، یک پایان خوش برای سه گانه ای است که نوید آینده ای روشن برای این سری بازی محبوب در پتانسیل خود دارد.

همچنین باید گفت موسیقی عالی، گیمپلی خوب و البته گرافیک هنری عالی، هنوز هم بنظر من سه رکن مهم این بازی هستند،

درست است که بازی مشکلات فنی دارد و همچنین زیاد توجه خاصی به عنوان Assassin’s Creed ندارد و بیشتر سعی دارد آن را الویت دوم و عنوان Valhalla را الویت اول قرار دهد، ولی خب همین پیشبرد و پیوند بین Assassin’s Creed و Valhalla هم نمی‌تواند خیلی بد باشد،

هرچند که خیلی مشتاقم تا ببینم پس از این سه گانه، تصمیمات یوبیسافت برای این سری بازی چیست؟!، امیدواریم که دوباره مثل همین سه گانه باستانی خوب، بازهم تصمیمات درست و حسابی در خصوص Assassin’s Creed توسط یوبیسافت گرفته شود.

امتیاز نهایی: 7.5 از 10

نقاط قوت:

Valhalla عالی، موسیقی متن شنیدنی، گیمپلی و سیستم مبارزاتی فوق‌العاده سرگرم کننده، گرافیک هنری چشم نواز

نقاط ضعف:

فاصله گرفتن ها از Assassin’s Creed، عملکرد فنی بسیار فاجعه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *