: تکرار زندگی زشت مافیا…

پیش درآمد:

(( از این زندگی پر خطر خسته نشدی؟

دلت یک خواب راحت نمیخواهد؟

زندگیت شده خون…))

اینها جملاتی هستند که باید از یک مافیا پرسید، کاری که هربار بعد از تجربه سری بازی Mafia انجام می‌دهیم.

استودیو Hanger 13 حالا پس از ۱۸ سال دوباره تصمیم گرفت تا عنوان خوشنام خود یعنی Mafia را یک دستی بر سر و رویش بکشد و با ریمیک نسخه اول این بازی باری دیگر ما را به ۱۸ سال قبل ببرد و مخاطبانش را باری دیگر شیفته آن داستان عجیب و غریب خود بکند.

با بررسی بازی Mafia: Definitive Edition، همراه ما باشید…

داستان:

داستان بازی Mafia: Definitive Edition، تا سال‌های سال، در یاد و خاطره بازیکنانش خواهد ماند، روایت عالی داستان، به این تجربه بسیار کمک کرده تا ما با بازی بسیار خاص و جذاب در داستان همراه باشیم.

داستان یک راننده تاکسی ساده که یکدفعه وارد یک منجلاب قدرت و مافیا می‌شود، دقیقا همان چیزی است که ما از یک بازی با عنوان Mafia میخواهیم.

نحوه روایت بسیار دل انگیز بازی، دیالوگ های فراموش نشدنی، نشان دادن منجلابی بنام مافیا و…، از جمله عناصری هستند که مخاطب را میخکوب می‌کند.

شخصیت پردازی های بازی، همان شخصیت پردازی هایی هستند که ما در آثار سینمایی مثل Goodfellas دیده بودیم، همان شخصیت پردازی هایی که سرگذشت پر فراز و نشیب یک شخص را به خوبی هرچه تمام تر روایت می‌کند.

به معنای واقعی کلمه، Mafia همیشه Mafia می‌ماند، همیشه خطر را حس میکند، همیشه در یک قدمی یک گلوله روبروی خانواده اش قرار میگیرد.

گرافیک فنی و هنری:

یکی از مهم ترین دلایل ریمیک بازی ها شاید گرافیک آنها باشد؛

بازی Mafia: Definitive Edition به لطف سیستم موشن کپچر دارای گرافیکی درخور توجه و بسیار جذاب و خوب است؛ اما خب، بدترین اتفاق وجود برخی باگ های فنی و گرافیکی در بازی بوده است، که ضربه بسیاری سختی به تجربه بازی وارد می‌کند.

ولی در مبحث هنری باید گفت، ما همیشه با بازی هایی با درجه گرافیک هنری بالایی از سری Mafia مواجه بودیم، و این موردی است که استودیو Hanger 13 آن را برای سری بازی Mafia حفظ کرده است.

گیم‌پلی:

گیم‌پلی بازی مشکل اصلی است که ما با آن مواجه میشویم؛

گان پلی و فایتینگ بازی که اصلا جذابیت بالایی ندارد و نتوانسته شاهکار نسخه اصلی را تکرار کند.

شاید تکرار همان عناصر گیم‌پلی در نسخه ریمیک باعث میشد که ما به این بازی بیشتر جذب بشویم،

اما Hanger 13 همچین چیزی را تکرار نکرده.

درسته که وجود درجه سختی کلاسیک برای دوستداران قدیمی این سری بازی جذاب است، اما حذف بعضی از ماموریت های بازی و جایگزین شدن یکسری ماموریت جدید اصلا نتوانسته در این بخش خوب عمل کند، گیم‌پلی نسخه ریمیک کاملا گیم‌پلی عادی و کاملا ساده ای است که باعث میشود مخاطب بعد از چند دقیقه کاملا حس خسته کننده ای به بازی داشته باشد،

همچنین مشکلات فنی نیز وجود دارد که این گیم‌پلی را حتی گاهی از درجه متوسط هم پایین تر برده و آن را در جایگاه بدی قرار میدهد.

موسیقی متن:

موسیقی جذاب و کلاسیک این بازی هنوز هم گوش نواز و جذاب است، موسیقی که کاملا با فضای بازی میتواند همگام و همراه باشد،

از خستگی خون و گلوله گرفته، تا شوق قدرت و ترس از مرگ؛ همه و همه مزید بر علت شدن تا ما هرچه بیشتر با حال و هوای زشت و بیریخت زندگی مافیایی آشنا شویم.

نتیجه گیری:

اگر دلتان تنگ شده تا با خاطرات خود در سال های ابتدایی قرن بیست و یکم باری دیگر زندگی کنید، Mafia: Definitive Edition یک فرصت طلایی است،

و اما اگر تا به حالا هرگز شاهکار Mafia را تجربه نکرده اید، پس زمان را از دست ندهید و هرچه سریعتر این بازی را شروع کنید.

شاید عملکرد فنی نه چندان جالب و عملکرد گیم‌پلی بسیار متوسط بازی توی ذوقتان بزند، ولی به موازات همان یا حتی بیشتر داستان و موسیقی متن بازی شما را مجذوب خود می‌کند.

نقاط قوت: داستان شاهکار، موسیقی متن بی نظیر، عملکرد هنری بسیار چشم نواز، ارزش تکرار پس از چندین سال

نقاط ضعف: گیم‌پلی متوسط، عملکرد فنی بد

امتیاز نهایی: 8 از 10

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *