Full Metal Jacket (1987)
IMDb: 8.3/10
Metacritic: 78/100
ژانر: درام – ضد جنگ
رده ی سنی: R
در دهه ی 80 میلادی در خصوص جنگ ویتنام، کارگردانان بزرگی دست به کار شده اند و هر یک به واسطه ذهنیت و جهان بینی خود هم مفاهیم ضد جنگ را در سراسر اثرشان گسترده کردند و هم امریکا را به دلیل مرتکب شدن اشتباهات متعددش سرزنش کردند.
فیلم Full Metal Jacket پاسخ کوبنده ی کارگردان افسانه ای، استنلی کوبریک به سیاست های اتخاذ شده توسط دولت ایالات متحده در قبال جنگ دردناک ویتنام بود.
کوبریک به خوبی نشان میدهد که چگونه دولتها در راستای اهداف و سیاست های خود، پسران سرزمینشان را تبدیل به ماشین های کشتار میکنند و با شعارهای همیشگی شان اقدامات خود را توجیه میکنند.
فیلم از دو پرده ی مجزا تشکیل شده که اولی طریقه ی غیرصحیح آموزش و رفتار ارتش با سربازان و آثار مخرب آن روی سربازان را مورد نقد قرار میدهد و پرده ی دوم به دل جنگ میرود و عملکرد این سربازان (که حالا تبدیل به ماشین کشتار شده اند) را در دل جنگ به نمایش میگذارد.
The Thing (1982)
IMDb: 8.2/10
Metacritic: 57/100
ژانر: علمی تخیلی – ترسناک – رازآلود
رده ی سنی: R
موجودات فضایی به دلیل عدم شناختی که از آنها وجود دارد از دیرباز در فیلم های زیادی دستمایه ی ساخت یک اثر ترسناک بوده اند.
اغلب به عنوان دشمن ما انسان ها به تصویر کشیده میشدند و چالش های انسان در قبال بقا در برابر این موجودات سکانس های اضطراب آور و پر هیجانی را برای ما خلق میکرد.
بعد از فیلم محبوب Alien ساخته ی ریدلی اسکات این بار نوبت جان کارپنتر بود که نشان دهد یکی از اساتید ساخت آثار ترسناک است.
او که این فیلم را تنها با بودجه 15 میلیون دلار روانه ی پرده های سینما کرد قصد داشت در بطن خلق آن سکانس های نفس گیر، فضاسازی بی نظیر، موسیقی فوق العاده ی موریکونه و کاریزمای کرت راسل حرف های مهمی را با مخاطب خود درمیان بگذارید.
حرف هایی که حتی در یکی از سکانس های فیلم هم مستقیما به منشا آنها یعنی کتاب (ارابه خدایان) اشاره میشود.
Blue Valentine (2010)
IMDb: 7.3/10
Metacritic: 81/100
ژانر: درام – عاشقانه
رده ی سنی: R
فیلم Blue Valentine روایتگر قصه ای ناراحت کننده از چالش های یک زندگی زناشویی در عصر مدرن است. روایتگر دست و پا زدن زوج جوانی (که نمادی طیف بزرگی از زوج های جوان هستند) برای حفظ کردن خانواده سه نفرشان و چالش ها و پستی بلندی های مدرنیته که به پیچیدگی این رابطه عاطفی می افزاید.
فیلم زوال یک عشق را هدف قرار میدهد و نشان میدهد که طلوع عمیق ترین عشق ها میتواند با غروبی تدریجی به یک رابطه ی خسته کننده و سطحی منجر شود و به ما یادآوری میکند که برای خوشبخت شدن و خوشبخت ماندن مانعی جز خودمان برای خودمان وجود ندارد.
از دریغ کردن قدم های محبت آمیز کوچک گرفته تا اختلاف طبقاتی و اجتماعی، این فیلم به همه جوانب صعود و نزول یک عشق میپردازد.
Batman Begins (2005)
IMDb: 8.2/10
Metacritic: 70/100
ژانر: اکشن – جنایی – درام
رده ی سنی: PG-13
سه گانه ی فیلم های بتمن به کارگردانی کریستوفر نولان از دید خیلی از نشریات و مخاطبان بهترین مجموعه فیلم های ابرقهرمانی/کمیک بوکی تاریخ سینما به حساب می آیند.
وارنر در تمام این سالها بعد از تماشای پستی بلندی های مسیر بتمن در قامت هنر هفتم، تصمیم گرفت این بار سکان هدایت فیلم بتمن را به دستان کارگردان تازه به شهرت رسیده ی آنروز ها یعنی کریستوفر نولان بدهد. نولان هم اولین فیلم سه گانه ی خود را تحت عنوان Batman Begins روی پرده های سینما برد تا نشان دهد در ژانرهای متفاوتی حرف برای گفتن دارد.
این فیلم روایتگر ظهور بتمن از قالب درونی بروس وین است که با روایت داستانی قوی، ساختن شخصیت های به یاد ماندنی، جلوه های ویژه ی عالی و اکشن جذاب به اثری به یاد ماندنی برای تمام دوران ها بدل میشود.
Rocky Balboa (2006)
IMDb: 7.1/10
Metacritic: 63/100
ژانر: درام – اکشن – ورزشی
رده ی سنی: PG
همانطور که ژان کلود ون دام سالهای سال است که برای ما فرانکی است، سیلوستر استالونه را هم خیلی از ما فقط به واسطه ی مجموعه فیلم های ورزشی راکی میشناسیم.
مجموعه ای که با نسخه ی اول خود نام سیلوستر استالونه را به عنوان یک فیلمنامه نویس و بازیگر توانا سر زبان ها انداخت اما مانند خیلی از فرنچایزهای هالیوودی با انتشار نسخه های متعدد از کیفیت داستان سرایی اش کاسته شد و (گیشه ای شدن) را میشد در روند افول کیفی نسخه ها دید.
هرچند فیلم های Creed با بازی مایکل بی جوردن ادامه ی معنوی سری فیلمهای راکی محسوب میشوند، اما عنوان Rocky Balboa نامه ی عاشقانه ایست به تمام عشاق راکی که در تمام آن سال ها با ذوق و شوق به تماشای نسخه های مختلف راکی در سالن های سینما مینشستند
عنوانی که به منظور حسن ختامی برای این شخصیت دوست داشتنی در رینگ های مبارزه در نظر گرفته شده بود و آخرین ماجراجویی راکی به عنوان یکی از مهمترین قهرمانان اکشن تمام ادوار سینما به شمار میرفت.
اگر نسخه های پیشین این مجموعه را تماشا کرده اید با فرمول ثابت سری آشنا اید و از همان ابتدا بگذارید خیالتان را راحت کنم، با تماشای فیلم قرار نیست دهانتان از تعجب باز بماند یا آدرنالین خونتان به بیشترین حد ممکن برسد.
اما با داستانی دوست داشتنی، روایتی قابل قبول و همان موسیقی به یاد ماندنی بیل کانتی سر و کار داریم که باعث میشود این فیلم در کنار نسخه های اول و دوم مجموعه، به یکی از بهترین فیلم های سری خود تبدیل شود.
Kill Bill: Vol. 1 (2003)
IMDb: 8.2/10
Metacritic: 69/100
ژانر: اکشن – جنایی – هیجان انگیز
رده ی سنی: R
کارگردان جنجالی دهه ی 90 میلادی که با دو فیلم Pulp Fiction و Reservoir Dogs محبوب بسیاری از اهالی سینما شده بود در سال های آغازین قرن 21 با فیلم جدیدی پا به سالن های سینما گذاشت. فیلمی با تم سامورایی!
همان فیلمنامه های قوی تارنتویی، همان روایت غیر خطی جذاب، همان خشونت افسارگسیخه ی اغراق شده و مشخصه ی دیگر تارنتینو که ازش بگذریم 🙂
فیلم Kill Bill در دو پارت عرضه شد و بار دیگر نشان داد که موفقیت تارنتینو اتفاقی نیست. شخصیت پردازی قدرتمند فیلم تک تک کرکترهایش را در ذهنتان ماندگار میکند و سکانس های اکشن با کیفیت آن هیجان را به تک تک سلول هایتان تزریق میکنند.
فیلم برای روایت داستان از شیوه های خلاقانه ای استفاده میکند و نشان میدهد که فرمول فیلمنامه نویسی تارنتینو میتواند با اعمال شدن بر ژانر های متفاوت، آثار ارزشمندی را به جامعه ی هنر هفتم هدیه کند.
Kiss Kiss Bang Bang (2005)
IMDb: 7.5/10
Metacritic: 72/100
ژانر: کمدی – جنایی – رازآلود
رده ی سنی: R
چگونه یک فیلم میتواند توازن خوبی بین بار کمدی و رازآلودگی ایجاد کند؟ جواب اینجاست، فیلم Kiss Kiss Bang Bang.
با رعایت همچین توازنی در قالب یک روایت داستانی جذاب، به موقع از خنده روده هایتان درد میگیرند، به موقع سعی میکنید کنجکاوانه نقاط مبهم داستانی را پیش بینی کنید و در نهایت از لحظه به لحظه ی فیلم لذت میبرید.
این فیلم با وجود اینکه ارزش هنری ای در حد و اندازه ی فیلم هایی که تا به اینجای لیست معرفی کردیم ندارد، اما به شما اطمینان میدهم که رسالت اصلی اش یعنی سرگرمی را به بهترین نحو به جا می آورد.
Coraline (2009)
IMDb: 7.7/10
Metacritic: 80/100
ژانر: انیمیشن – درام – خانوادگی
رده ی سنی: PG
رسیدیم به آخرین عنوان لیست این هفته و همچنین اولین انیمیشن پیشنهادی در این سری مقالات.
برای شخص بنده Coraline یکی از عجیب ترین و در عین حال جذاب ترین تجربه های انیمیشنی بود.
از آن فضاسازی های منحصر به فرد گرفته که در سکانس به سکانس اثر حس و حال خاصی به وجودتان منتقل میکند، تا داستان عجیبی که در قالب دیالوگ ها و رخدادهای موجود در آن حس ترس متفاوتی را برایتان رقم میزند.
انیمیشن Coraline اثر ارزشمندیست که امضای هنرمند خالق آن مانند روحی در کالبد تمامیت اثر دیده میشود و به من اطمینان کنید، اگر تاکنون به تماشای این انیمیشن ننشسته اید تجربه ای متفاوت و بسیار جذاب انتظارتان را میکشد.